شاهزاده کوچکم

سلام شاهزاده کوچک من  

داری بزرگ میشی ای مردکوچک قصه زندگیم میدونی نفسم دارم باوجودت جون میگیرم  قبل ازداشتنت هیچ چیزنداشتم هیچی نبودم الان انقدرقدرتمندوساخته شدم که گاهی ازخودم احساس رضایت میکنم باتوکودک درونم شکل گرفت باتومادربودنم شکل گرفت باتوخودمن شکل گرفت انقدردوستت دارمممممممم  چون توی کوچک دوساله ام مادره  ،به ظاهربزرگت راچنان تغییردادی که این بیست سال واندی زندگی نتونسته تغیرم بده برای سالم بزرگ کردنت دارم خیلی تلاش میکنم کلی کتاب میخونم تاتوروتودوسالگی بتونم بشناسم وچه سخته وپررمزورازکودک دوساله ونیمه من  انقدرپیچیده ای وگاهی کارایی میکنی که من به خودم میگم مادرتوکجای کتاب صدصفحه ای هستی اکودکت که خیلی جلوترازتوداره میره دیگه دارم خیلی بزرگانه باهات برخوردمیکنم جواب هایی گاه بهت میدم که اطرافیان میخندن ومیگن خب حالااین بچه دوساله ونیمه تومتوجه شدانقدرقلمه سلمبه گفتی ومن فقط لبخندمیزنم چون تودیگه سوالتوتکرارنمیکنی ونفسی میکشی میفهممت که فهمیدی وچه خوب میفهمی جواب های دقیق مراباجواب های  زودگذرچه خوب بهم میفهمانی این چه جوابیه مادروبرای اعتراضت هی میپرسی وهی میپرسی  ولی باجواب  گرفتن درست وحتی دورازفهم کوچکت نفسی اسوده میکشی ومیخندی میگم عزیزدل مادرالان شمامتوجه شدی وتوسرتومیچسبونی به سرم وسرتوتکون میدی ومیخندی توتک تک حرکاتت رمزی نهفته است واین روفقط مادرمیدونه رایان عزیزم من میدونم توکیستی توهمون همه کس خودمی همون هیچکسی که هستم وهمه کسی که میخواستم پس ای همه کس من واین دنیا پیش بر پیش بروکه مادرفانوس راهت میشود دوستت دارم  

مادر